A r'mönnada
Dönca dòp â scauzatìna, e dòp ch' s' ggh'ha dd'vàt u mort, s' r'mönn'nu 'nfina a 1 metro e 50 cû féss a radént û t'rrèngh! I ddëgni s' r'còggh'nu, s' nfàsc'nu, serv'nu p' fè u mangè, p' fè i pali pâ vigna, p' fè augiàdi... e p' 'nzìna p' fè i pè nâ mobìglia! S' vénn'nu mpur.
A fr'vàru
A f'r'vàru, u giardìngh véngh zappà... S' po 'mpur sdarghè p' fé menu rami e ciù ddarghi i troffi. S' ggh'è a troffa vegghia s' tagghia tutta ch' poi spara !
A maiu
A maiu, vèngh r'fr'nzà â mènza zappunada e rascà cu a tradénta e u rastèu. S' védnu i primi giömmi all'arbu !
A b'v'ràda
U giardìngh s'avéa b'v'rè allumènu 20 voti nt n ann ! M' r'gòrd ch' ô Sammùcch' ggh'era na saëtta ch'annàva a r'vè p' 'nzìna ê Scavi: l'égua nan s' paiàva ma v'neva s'gnàda a giurnàda e l'orari ch' ungh putèva b'v'rè u so giardìngh, paiàva però a pul'ziàda dâ cunnutta.
(tratto da L. Todaro, Tempi d' Ciazza, S'ttèmbr 2010, Cuntà dû zù Fulìppu D' Sangh) Gaetano Masuzzo/cronarmerina
Nessun commento:
Posta un commento