L'or d' Ciàzza / Parte 2^

U giardìngh

U t'rréngh

Com prima cosa s'hada studiè u t'rréngh s'è a B'ddëa o 'nvérs â marìna. U Sammùcch', a Frattùdda, Vadd'rànna, i Ciavarì, a Sarrafìna, i Paraöri... er'nu quas'ch tutti propietà fàit a n'zzòli. I t'rrèni â banna manca nan vulév'nu ess tant b'v'ràdi, spèci s' a n'zzòla era s'ccàgna. Defàtti s' d'sgéva: "terra r'm'nàda è menza b'v'ràda!". Ma, com iè iè, i n'zzòli d' Ciazza er'nu num'nàdi pâ ranna gual'tà!

Nâ 'nv'rnàda

Nâ 'nv'rnàda u giardìngh s' scauza, s' scipp'nu i faiddöi e nt 'nfussöngh, d' 50 p' 50 cm., s' ciant'nu com dësg bacchètti, s' tacch'nu 'mpönta p' félli drìtti, dop döi, trë anni crésc'nu. Ddöcch' s' ponu ddascè i rad'càdi e i faiddöi s' va ciànt'nu ad autri banni... mpùr ntô ménz dâ tròffa végghia, ma agn faiddöngh hada ess d'stànti. U giardìngh po' durè mpùr 150 anni, ma s'hada r'nnuvè...!

(tratto da Lucia Todaro, Tempi d' Ciazza - S'ttémbr 2010 - Cuntà dû zù Fulippu D' Sangh)